Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Ζήτημα περί υπαγωγής πρώην εμπόρου στις ρυθμίσεις του ν.3869/2010.

 Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν.3869/2010, «φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή».

Με την υπ’ αριθμ. 2812/2011 απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου παραπέμφθηκε στο ΑΕΔ  αμφισβήτηση ως προς την ουσιαστική συνταγματικότητα της ρυθμίσεως του άρθρου 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου, η οποία ανέκυψε με την έκδοση αντίθετων αποφάσεων της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Αρείου Πάγου.

Η κατάσχεση στα χέρια τρίτου επιβάλλεται με την επίδοση προς τον τρίτο του κατασχετηρίου, οπότε και παράγει τις συνέπειές της.

Η εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός των  συνομιλητών μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας ενέχει παγίδευσή του κα συνεπώς, αποτελεί δέσμευση και περιορισμό στην ελεύθερη άσκηση της  επικοινωνίας.

Γι’ αυτό, ασχέτως του χώρου όπου έγινε η συνομιλία, η  μαγνητοταινία, στην οποία -χωρίς τη συναίνεση του ετέρου των συνομιλητών- αποτυπώθηκε,  είναι συνταγματικά απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί εναντίον του σε πολιτική δίκη,  ανεξαρτήτως του προσώπου που επιχείρησε τη μαγνητοφώνηση, δηλ. έστω  κι αν πρόκειται για πρόσωπο που μετέσχε στη μαγνητοφωνηθείσα συζήτηση. 

Ακολουθεί συνημμένο αρχείο σε μορφή PDF με το πλήρες κείμενο του νόμου.

Εισαγωγή

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρατηρείται μεγάλη αδυναμία επιχειρήσεων, εμπόρων και επαγγελματιών εν γένει, να ανταποκριθούν στην ακριβόχρονη καταβολή του συμφωνηθέντος μισθώματος με τον αντισυμβαλλόμενο τους εκμισθωτή, απόρροια της οικονομικής ύφεσης που πλήττει την χώρα μας.

Δεδομένης της αρνητικής μεταβολής των οικονομικών μεγεθών πολλών ελληνικών επιχειρήσεων και συνακόλουθα των οικονομικών δυνατοτήτων αυτών, της πτώσης των εμπορικών αξιών των ακινήτων, απόρροια της μειωμένης ζήτησης και εξαιτίας πολλών άλλων παραγόντων, το καταβαλλόμενο και συμφωνηθέν μίσθωμα ή η συμφωνημένη ετήσια ποσοστιαία αύξηση αυτού, αποτελούν πλέον μεγέθη απολύτως δυσανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες των μισθωτών.

Ως εκ τούτου οφείλουμε να παράσχουμε μία ελάχιστη ενημέρωση για το τί τελικά ισχύει με την αναπροσαρμογή των μισθωμάτων και των τυχόν ποσοστιαίων αυξήσεων αυτών και την ανάγκη τροποποίησης των συμβάσεων επαγγελματικής μισθώσεως που καταρτίστηκαν σε περιβάλλον οικονομικών συνθηκών που πλέον δεν υφίστανται.

Μετά την τελευταία νομοθετική ρύθμιση μεταβλήθηκε ο τρόπος εκδόσεως διαταγής απόδοσης μισθίου, το περιεχόμενο αυτής καθώς και η διαδικασία εκτέλεσης της αποφάσεως εξώσεως. Παρατίθενται οι διαφοροποιήσεις που επήλθαν, ώστε να είναι κατανοητές από τον αναγνώστη.

Μία εταιρία πολύ περισσότερο κεφαλαιουχική και πολύ λιγότερο μικρομεσαία από την ΕΠΕ

Πολ 1007/10.1.2013

ΘΕΜΑ: «Κοινοποίηση των διατάξεων της υποπαραγράφου ΙΓ.2. της παραγράφου ΙΓ. του άρθρου πρώτου του ν.4093/2012 σχετικά με την προθεσμία άσκησης της προσφυγής στις φορολογικές και τελωνειακές διαφορές»

Σας κοινοποιούμε τις αναφερόμενες στο θέμα διατάξεις του Ν 4093/2012 (ΦΕΚ 222 Α΄/12-11-2012), με τις οποίες αντικαθίσταται και αναδιατυπώνεται η παράγραφος 2 του άρθρου 66 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (από την έναρξη ισχύος του νόμου 12.11.2012) και παρέχουμε τις εξής οδηγίες για την ορθή εφαρμογή τους:

1. Με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του τμήματος Β’ του άρθρου πέμπτου του Ν 4079/2012 (ΦΕΚ 180 Α΄/20-9-2012), οι οποίες σας κοινοποιήθηκαν με το σχετικό έγγραφό μας, τροποποιήθηκε η παράγραφος 2 του άρθρου 66 του Κ.Δ.Δ (Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας). Συγκεκριμένα, (με την προσθήκη λέξεων) περιορίστηκε η προθεσμία άσκησης των προσφυγών στις εν γένει φορολογικές και τελωνειακές διαφορές από 60 σε 30 ημέρες και (με την προσθήκη εδαφίου β΄) προβλέφθηκε ότι η ως άνω ορισθείσα προθεσμία καταλαμβάνει πράξεις που εκδίδονται μετά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου αυτού, με σκοπό, μεταξύ άλλων, και την επίσπευση της διοικητικής επίλυσης των φορολογικών διαφορών, καθόσον η προθεσμία για την υποβολή του αιτήματος διοικητικής επίλυσης της διαφοράς ακολουθεί τη νόμιμη προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, αλλά και την επιτάχυνση του χρόνου για τη βεβαίωση και είσπραξη των δημοσίων εσόδων.

Κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων 3 παρ.1,2 και 110 παρ.1 του ν. 4055/2012 με τίτλο "για τη δίκαιη δίκη και την εύλογη διάρκεια αυτής", ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 2α Απριλίου 2012, καταργήθηκε η διαδικασία των δύο συζητήσεων ως προαπαιτούμενο για την έκδοση συναινετικού διαζυγίου.