Σε περίπτωση διακοπής όμως της εγγάμου συμβίωσης των τελευταίων, οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της οικογενειακής ζωής και δημιουργείται χωριστή εγκατάστασή τους, αποκλειστικός οδηγός της δικαιοδοτικής κρίσεως του Δικαστηρίου, το οποίο και καλείται, σε περίπτωση διαφωνίας τους, ν' αποφασίσει σχετικά με τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους, πρέπει να είναι το συμφέρον του τελευταίου, χωρίς να επιδρά στη λήψη της αποφάσεως του, αυτοτελώς, κανένας από τους διαφορετικούς, ενδεχομένως, βασικούς παράγοντες που συνοδεύουν το πρόσωπο καθενός των γονέων.

Στην παραπάνω περίπτωση το Δικαστήριο μπορεί, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1513 και 1514 του Α.Κ και μετά στάθμιση του συμφέροντος του ανηλίκου, προς το οποίο πρωτίστως, κατά τα προεκτεθέντα, ενεργεί, ν' αναθέσει τη γονική του μέριμνα σ' ένα μόνο των γονέων του ή και σε αμφότερους από κοινού, εάν αυτοί συμφωνούν στη λύση αυτή και συγχρόνως καθορίζουν τον τόπο διαμονής των ανηλίκων ή και να την κατανείμει μεταξύ των γονέων του.

Να διευκρινιστεί ότι σε περίπτωση επειγούσας περίπτωσης και μέχρι να αποφανθεί το αρμόδιο επί της τακτικής αγωγής Δικαστήριο, δικαιολογείται σαφώς η λήψη ασφαλιστικών μέτρων για προσωρινή ρύθμιση της καταστάσεως, σύμφωνα με τους ορισμούς του σχετικού εδαφίου του ΚΠολΔ