Η κατάσχεση του εργολαβικού ανταλλάγματος από το Δημόσιο
Δυνάμει του άρθρου 4 του Ν. 4694/30 (όπως τροποποιήθηκε και ερμηνεύθηκε με τον α.ν. 628/37, το Ν.Δ. 914/41, το Ν.Δ. 1051/42 και τον α.ν. 113/67) του οποίου η ισχύς διατηρήθηκε με το άρθ. 52 παρ.11 ΕισΝΚΠολΔ, απαγορεύεται σε όλη τη διάρκεια εκτελέσεως του έργου και ένα μήνα μετά την αποπεράτωσή του η κατάσχεση των οφειλόμενων προς εργολάβους σε αντάλλαγμα της κατασκευής έργου, για εκτέλεση του οποίου ο εργολάβος χρησιμοποιεί την εργασία τρίτων ή προμηθεύεται προς τούτο υλικά από τρίτους ή μηχανήματα κ.λπ., εκτός αν πρόκειται για απαιτήσεις από παροχή εργασίας ή προμηθείας υλικών για το έργο.
Ο νόμος δεν κάνει διάκριση σε σχέση με την απαγόρευση της κατασχέσεως των ανωτέρω οφειλομένων ως προς το πρόσωπο του δικαιούχου της απαιτήσεως (άρα η απαγόρευση ισχύει και γα το Δημόσιο) ούτε ως προς το είδος του οφειλομένου στον εργολάβο, ανταλλάγματος (αμοιβής) για την κατασκευή του έργου.
Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 30 του ΚΕΔΕ προκύπτει οτι η κατάσχεση εις χείρας τρίτων, των εις χείρας αυτών ευρισκομένων χρημάτων, καρπών και άλλων κινητών πραγμάτων του οφειλέτη του Δημοσίου ενεργείται από τον Διευθυντή του Δημοσίου Ταμείου μέσω του κατασχετηρίου εγγράφου, μη κοινοποιούμενου στον οφειλέτη.
Τέλος να σημειώσουμε ότι η απαγόρευση κατάσχεσης ισχύει ΜΟΝΟ σε περίπτωση που υποβληθεί δήλωση απο τον τρίτο η οποία θα αναφέρεται στην απαγόρευση που θέτει ο Ν. 4694/1930. Σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης ή μη αναφοράς στην υποβληθείσα της σχετικής απαγόρευσης τότε η κατάσχεση ισχύει και δεν δεσμεύεται το Δημόσιο απο τον Ν. 4694/1930.
Κ. Δημητρόπουλος